شب ادراری به حالات مختلف از عدم کنترل ادرار و دفع ناگهانی و بی اختیاری آن گفته می‌شود که می تواند منشا اثرات مختلف مضری مانند اختلالات روانی، آشفتگی، اعتماد به نفس پایین و … برای کودک باشد. لذا هدف از این پژوهش مروری بر شیوع شب ادراری و ریسک فاکتور های آن در کودکان پیش دبستانی است.
شب ادراری از اختلالات شایع و مسئله ساز کودکان است که شیوع آن از 2/3 درصد تا 25 درصد متغیر است. تحقیقات انجام شده در ایران شیوع این اختلال در شهر های گناباد، سنندج و زاهدان را به ترتیب ۸/۸، ۸/۶، ۵/۶ درصد گزارش کرده اند. بین ۳ تا ۱۵ درصد از کودکان ۶ ساله حداقل یک شب در ماه جای خود را خیس می کنند. همچنین مطالعات نشان می دهد که بین شب ادراری و ظرفیت عملکردی کم مثانه، خواب عمیق، سابقه ی خانوادگی مثبت، یبوست، نارسایی مزمن کلیه، پرکاری تیرویید، عفونت ادراری، عفونت انگلی، لوزه ی سوم، تنفس دهانی عادتی، گرفتگی شیپور استاش، دیابت، بیماری سیکل سل، استرس های ناشی از حوادث، ناخن جویدن، دندان قروچه، مشاهده ی فیلم ها و بازی های ترسناک کامپیوتری، تولد فرزند جدید در خانواده، اضطراب جدایی، فوریت ادراری در روز، تنبیه بدنی، ژنتیک و جنسیت مرد رابطه‌ی مثبت و معنا داری وجود دارد ولی بین رتبه ی تولد و مشکلات مالی و اقتصادی خانواده، لکنت زبان با شب ادراری رابطه ی معنا دار وجود ندارد. در خصوص ارتباط بین سطح تحصیلات والدین و شب ادراری کودکان اطلاعات ضد و نقیضی وجود دارد.
با توجه به نتایج مطالعات پیشنهاد می شود مدارس، مهد کودک ها، محیط های بهداشتی و دیگر مکان های مرتبط با کودکان نسبت به تشخیص این اختلال درکودکان زیر مجموعه ی خود اقدام کرده و درمان زود هنگام این اختلال را مد نظر قرار دهند و مسئولان و دست اندرکاران مرتبط با کودکان عوامل مرتبط با این اختلال را بیشتر مورد اهتمام قرار دهند و اقدامات پیشگیرانه ی بعدی را در نظر گیرند.