دندان قروچه یا “بروکسیسم” چیست؟
عبارت است از ساییدن دندانها بر روی هم، که بیشتر بصورت عادت بروز میکند. دندان قروچه معمولاً در خواب رخ می‌دهد ولی ساییدن دندانها در طول روز نیز از شیوع نسبتا بالایی برخوردار است.
کودکان در سنین بین چهار تا شش سالگی بیشترین احتمال ابتلا به این مشکل را دارا هستند. البته در برخی مطالعات بالاتر از شش سال را هم برای آن قایل شده اند.
علل دندان قروچه در کودکان :
فشار روحی، ردیف شدن نامناسب دندانها با تماس غیرطبیعی بین دندانهای پایینی و بالایی، کمبودهای تغذیه ای نظیر فقر آهن، اضطراب و استرس کودکان، انگل های دستگاه گوارش، آلرژی و … از علل این اختلال برشمرده شده است.
مصرف غذا و نوشیدنی های حاوی کافئین نظیر قهوه و نوشابه کوکا می‌تواند عادت دندان قروچه را تشدید کند.
خطرات دندان قروچه در کودکان کمتر از بزگسالان است و به ندرت موجب مشکلات و اختلالات جدی میشود. اما دندان قروچه مداوم، ممکن است باعث ساییده شدن دندانها به ویژه دندانهای جلو (پیش)، آسیب به لثه ها، سست شدن استخوان های فک، لق شدن دندانها و بعضاٌ افتادن دندان ها، کوتاه شدن ارتفاع صورت، شکل نازیبای فکها و دندان ها، شکستن غشای مینای دندان ها به خصوص دندان های پر شده، مشکلات مفصل فک، حساس شدن دندان ها، سردرد و … شود. در صورتی که دندان کودک به نظر ساییده یا از بین رفته می آید و یا حساس شده و درد بکند یا درد دندان به استخوان های فک بزند بایستی کودک را جهت معاینه پیش دندانپزشک به ویژه دندانپزشک متخصص اطفال برد.
در برخی از موارد ذکر شده مراجعه به پزشک و دارو درمانی نیاز می باشد. البته در بسیاری از موارد هم گفتار درمانی و رفتار درمانی مشکل را مرتفع می سازد و به درمان کودک کمک شایانی می کند.
پیشنهاد می شود یک متخصص گفتاردرمانی هم کودک را ویزیت کند تا در صورت امکان بدون دارو درمانی نتایج بهتری حاصل شود.
گردآوری : سیدعلیرضا میرطلایی کارشناس کاردرمانی